Συγκέντρωση 11 π.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου -συμμετέχουμε στην προσυγκέντρωση του κόσμου της εκπαίδευσης 10 π.μ. στην ΚΑΜΑΡΑ
Τα παλλαϊκά συλλαλητήρια της Κυριακής 26/01/25 σε ολόκληρη την Ελλάδα - τουλάχιστον σε 59 πόλεις, αλλά και σε χώρες του εξωτερικού - απέδειξαν πως για άλλη μία φορά η κοινωνική αντιπολίτευση γίνεται με αγώνα και όχι με συναίνεση και υποταγή. Τα συλλαλητήρια αυτά έφεραν στην επιφάνεια μία τεράστια λαϊκή οργή κατά της πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. και της ανύπαρκτης «Δικαιοσύνης», απαιτώντας εδώ και τώρα απόδοση ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών.
Καταπέλτης το ηχητικό ντοκουμέντο που δημοσιοποιήθηκε λίγες μέρες νωρίτερα. Αυτό έδειξε ότι δεκάδες παιδιά βρήκαν φρικτό θάνατο, όχι μόνο από τη σύγκρουση των τρένων αλλά και από το θανάσιμο «μανιτάρι» φωτιάς του (παράνομου;) φορτίου υγρών καυσίμων που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία. Παράλληλα εγείρονται - αναπάντητα μέχρι στιγμής - ερωτήματα για τις σοβαρές ευθύνες και κυβερνητικών στελεχών αναφορικά με το μπάζωμα τόσο του τόπου του εγκλήματος όσο και της έρευνας γενικά. Η κυβέρνηση, μαζί με τα ΜΜΕ και τη δικαστική εξουσία που ελέγχει, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να αποκρύψει τις κρατικές ευθύνες για την εγκληματική εγκατάλειψη των σιδηροδρόμων, αλλά και να προστατέψει απ’ ότι φαίνεται και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Η κραυγή “Δεν έχω οξυγόνο” των ανθρώπων που κάηκαν ζωντανοί στο τρένο ενώνεται με τους 150 εργαζόμενους που έχασαν τη ζωή τους στο χώρο δουλειάς τους μόνο σε ένα 4μηνο, με τους χιλιάδες ασθενείς που δεν έχουν δημόσια περίθαλψη. Ενώνεται με τους χιλιάδες μαχόμενους εκπαιδευτικούς που διώκονται γιατί αντιστέκονται στη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, την αξιολόγηση και την εισβολή και παράδοση σχολείων σε ιδιώτες και εταιρίες. “Δεν έχω οξυγόνο” φωνάζει και το σύνολο του κόσμου της εργασίας, μαζί και οι συνταξιούχοι, που δε μπορούν να έχουν μια αξιοβίωτη ζωή.
Η κραυγή “Δεν έχω οξυγόνο” αποτελεί ευθεία καταγγελία για την πολιτική που “δολοφονεί” καθημερινά τους εργαζόμενους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, του χρέους, των δημοσιονομικών πλεονασμάτων, με την ανάπτυξη και την απελευθέρωση των αγορών της ΕΕ, με τις εξοπλιστικές δαπάνες του ΝΑΤΟ και την οικονομία πολέμου, το τσάκισμα δημόσιων αγαθών και την καταλήστευση του εισοδήματος.
Συναδέλφισσες/οι, μετά από δύο χρόνια συγκάλυψης, κοροϊδίας και μπαζώματος της αλήθειας με κάθε τρόπο, το αίτημα για «δικαιοσύνη» συμπυκνώνει αναμφισβήτητα την αγανάκτηση του κόσμου. Την ανάγκη για δικαίωση των θυμάτων και των συγγενών τους με την απόδοση όλων των πολιτικών και ποινικών ευθυνών προς την κυβέρνηση και όλους τους εμπλεκόμενους. Την ανάγκη για δικαίωση της ίδιας της κοινωνίας, σε ένα σύστημα που η, δήθεν ανεξάρτητη, δικαιοσύνη αφήνει στην ατιμωρησία τους ενόχους όταν είναι πολιτικά πρόσωπα, αλλά με τη μεγαλύτερη ευκολία καταδικάζει κάθε φτωχό και αδύναμο, βγάζει σε πλειστηριασμό χιλιάδες σπίτια, διώκει τους ανθρώπους που αγωνίζονται και βγάζει παράνομες τις απεργίες που διεκδικούν τα αυτονόητα.
Για τον λόγο αυτό, ο αγώνας για πλήρη δικαίωση των θυμάτων, για αποκάλυψη της αλήθειας και πλήρη απόδοση όλων των πολιτικών και ποινικών ευθυνών πρέπει να δοθεί μέχρι τέλους, αλλά να μη μείνει στην προσμονή αποφάσεων από τα δικαστήρια. Η πραγματική δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών, αλλά και για το καθημερινό έγκλημα απέναντι στη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού, θα αποδοθεί από τον ίδιο το λαό, με τον αγώνα του για την ανατροπή μέχρι τέλους.
Τώρα η κοινωνία μπορεί και πρέπει να μετατρέψει την οργή για τα Τέμπη σε οργανωμένο μαχητικό αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που οδήγησε στο έγκλημα. Της πολιτικής που βάζει σε προτεραιότητα τα κέρδη των λίγων. Της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών και της διαφθοράς. Της πολιτικής που έσπασε τον ΟΣΕ σε κομμάτια για να τον ξεπουλήσει, υποβαθμίζοντας τρομερά την λειτουργία του. Να αγωνιστούμε οργανωμένα για δημόσια όλα τα κοινωνικά αγαθά, συγκοινωνίες, υγεία παιδεία, νερό, ενέργεια κλπ.
Να νεκρώσει ξανά όλη η χώρα, να «βουλιάξουν» δρόμοι και πλατείες, να υπάρξει πραγματικός λαϊκός ξεσηκωμός μεγαλύτερος από αυτόν της Κυριακής 26/1. Καμία παράταση ζωής, κανένα χρονικό περιθώριο συνέχισης της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς. Ο δρόμος της σύγκρουσης και της ανατροπής είναι εδώ μπροστά μας και πρέπει να τον διαβούμε αν θέλουμε να “μη ζούμε από τύχη” σε αυτή τη χώρα.
Δικαιοσύνη για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη!
Να φύγει τώρα η Hellenic Train!
Ενιαίος, δημόσιος και ασφαλής ΟΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ελεύθερα