Η διεκδίκηση των περικοπών των συντάξεων μέσω δικαστικών αποφάσεων

[...]  9.   Η Π.Ε.Σ.ΕΚ επιμένει ότι  οι Κυβερνήσεις  δεν έχουν φόβο μήπως  ανατραπεί η πολιτική τους από  τα Δικαστήρια. Γι’  αυτό δηλώνουν  με θράσος ότι σέβονται τις Δικαστικές αποφάσεις  και θα τις εφαρμόσουν, γιατί  γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι  θα είναι αρνητικές για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Και, όταν είναι θετικές, για δημοσιονομικούς λόγους δεν τις εφαρμόζουν. Με άλλα λόγια έχουν  το «νόμιμο» δικαίωμα να μην τις εφαρμόζουν.   Επειδή σεβόμαστε το μόχθο  και τις ταλαιπωρίες των συνταξιούχων, επιμένουμε:   Μόνο με πολιτική απόφαση οι συνταξιούχοι μπορούν να ελπίζουν. Όταν υποστηρίζουμε ότι η μόνη λύση είναι ο ενωτικός, συντονισμένος και παρατεταμένος αγώνας εργαζομένων και συνταξιούχων, δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Γνωρίζουμε ότι οι κινητοποιήσεις μας μπορεί να μην επηρεάζουν άμεσα, ασκούν όμως πολιτική και εκλογική πίεση στην εκάστοτε κυβέρνηση. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει την οργή  1.500.000 συνταξιούχων, αν εξαιρεθούν από τα αναδρομικά.

10.  Εμείς στην Π.Ε.Σ.ΕΚ επιμένουμε να βλέπουμε το  δάσος και όχι το δέντρο. Να έχουμε ως  στόχο την κατάργηση του ν. Κατρούγκαλου  και όλων των μνημονιακών νόμων. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη σύνταξή μας και όχι με προνοιακά επιδόματα.  Γι’ αυτό   θα συνεχίσουμε  τον αγώνα να δοθεί  πολιτική  λύση  για όλους τους συνταξιούχους και είμαστε βέβαιοι  ότι  θα πετύχουμε,  γιατί δεν  πρόκειται  να κάνουμε εκπτώσεις ή να κάνουμε παιγνίδια με τα δικηγορικά  γραφεία  ή με όψιμους εργατοπατέρες  που καλλιέργησαν φρούδες ελπίδες  ότι θα μπορούσε  ο ν. Κατρούγκαλος  να κριθεί αντισυνταγματικός με αποφάσεις των Δικαστηρίων. Άλλωστε τα ποσά για το 11μηνο  για τα δώρα και τις επικουρικές είναι   ασήμαντα, μπροστά στα δεκάδες δις που μας έχουν κατακλέψει  και  έχουν κρίνει νόμιμη την κλοπή  με τη βούλα των Δικαστηρίων. Να μην τολμήσει η κυβέρνηση  να αγνοήσει  τους συνταξιούχους και να αφήσει απέξω     πάνω από 1.500.000  τη στιγμή  που η ίδια  τους κάλεσε , μετά το ν. Βρούτση , να μην καταφύγουν στα Δικαστήρια για ποσά που η ίδια περιέκοψε, παρά την απόφαση του ΣΤΕ που μας δικαίωσε. 

 

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο της Π.Ε.Σ.ΕΚ.

Άλλη μία αρνητική εξέλιξη για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Καταργούν τις πρόωρες συντάξεις !!!

Άλλη μία αρνητική εξέλιξη για τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Καταργούν τις πρόωρες συντάξεις!!!

 

Έντεχνα οι γνωστοί δημοσιογραφικοί κύκλοι (Ε.Τ.) διέρρευσαν την αρνητική γνωμοδότηση  του Ν.Σ.Κ για τη μειωμένη σύνταξη για τους ασφαλισμένους στο Δημόσιο και συγκεκριμένα για τις γυναίκες που έχουν συμπληρώσει 25ετία μέχρι το 2010 και όσους/ες, ανεξαρτήτως φύλου, έχουν συμπληρώσει 25ετία το 2011 και το 2012, καθώς οι παραπάνω προϋποθέσεις έδιναν μέχρι τώρα το δικαίωμα για λήψη μειωμένης σύνταξης με την συμπλήρωση των 55, 56 και 58 ετών αντίστοιχα. Η γνωμοδότηση αυτή δημιουργεί τεράστια προβλήματα όχι μόνο για τους/τις εκπαιδευτικούς που έχουν καταθέσει την αίτηση συνταξιοδότησης με βάση τις μέχρι σήμερα προβλεπόμενες προϋποθέσεις, αλλά και σε χιλιάδες άλλους/ες δημοσίους υπαλλήλους που στερούνται αυτό το δικαίωμα της πρόωρης σύνταξης, γενικεύοντας τα ηλικιακά όρια στα 62 και 40 χρόνια εργασίας ή στα 67 χρόνια.

Δεν υπάρχει κανένα έρεισμα στο οποίο με βάση τα μέχρι σήμερα ισχύοντα να μπορεί να στηριχτεί η κατάργηση των μειωμένων συντάξεων στο Δημόσιο πριν τα 62, με βάση τις παραπάνω προϋποθέσεις κι αυτό το λέμε διότι:

-Τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης και τα δικαιώματα τα οποία καταργούνται από 1.1.2022 είναι όσα δεν έχουν θεμελιωθεί μέχρι τις 31.12.2021 με βάση τους Πίνακες 1 και 2 με τα όρια ηλικίας. Θεμελίωση σύμφωνα με τους κανόνες του κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου γίνεται όταν συμπληρώνεται ο απαραίτητος χρόνος ασφάλισης και η απαιτούμενη ηλικία, όπου αυτή προβλέπεται. Έτσι με βάση την αρχιτεκτονική των παραπάνω Πινάκων, ανάλογα με το πότε κάποιος ασφαλισμένος συμπλήρωνε μετά την 18/8/2015 τον απαραίτητο χρόνο ασφάλισης και την απαραίτητη ηλικία, θεμελίωνε δικαίωμα συνταξιοδότησης στο νέο μεταβατικό όριο ηλικίας που προέβλεπε η κλιμάκωση των Πινάκων 1 και 2. Το εάν θα ίσχυαν αυτά τα μεταβατικά όρια ηλικίας, τα οποία με τους παραπάνω όρους είχαν κατοχυρωθεί μέχρι την 31.12.2021 και από το 2022 και μετά, είναι κάτι που απασχόλησε λανθασμένα το προηγούμενο διάστημα γιατί έμπλεκαν οι διάφοροι κυβερνητικοί καλοθελητές την αναγνώριση των  πλασματικών ετών με την ισχύ των θεμελιωμένων μεταβατικών ορίων ηλικίας. Η αρνητική αυτή συζήτηση και η ανησυχία των Δ/Υ, απαντήθηκε τότε με την εγκύκλιο του αρμόδιου  Υφυπουργού  σε θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Τσακλόγλου που ρητά έλεγε πως “τα θεμελιωμένα δικαιώματα ασκούνται και μετά το 2022 και οποτεδήποτε”.

- Όσον αφορά τη μειωμένη σύνταξη στο Δημόσιο, ως συνταξιοδοτικό δικαίωμα θεμελιώνεται  μόνο με την συμπλήρωση της 25ετίας και όχι με την συμπλήρωση συγκεκριμένης ηλικίας. Η συμπλήρωση της ηλικίας στο Δημόσιο για λήψη μειωμένης σύνταξης, όπως για παράδειγμα των ηλικιών των 55, 56 ή 58 ετών, αποτελούσε δυνατότητα καταβολής σύνταξης και όχι θεμελιωτικό όρο μαζί με το χρόνο ασφάλισης. Θεμελιωτική προϋπόθεση αποτελεί μόνο η συμπλήρωση της 25ετίας σε συγκεκριμένο χρόνο και ειδικότερα, είτε το 2010, είτε το 2011, είτε το 2012. Σε διαφορετική περίπτωση από την έναρξη της ισχύος του νόμου 4335/2016 και των Πινάκων με τα όρια ηλικίας και μετά, ανάλογα με το πότε θα συμπλήρωνε κάποιος ασφαλισμένος/η την επίμαχη ηλικία, θα άλλαζε και το μεταβατικό όριο ηλικίας  για μειωμένη σύνταξη.

Η λύση σε όλα αυτά που προκύπτουν από την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, νόμου  λαιμητόμου για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, δε μπορεί να είναι η κατά περίπτωση διεκδίκηση άρσης της αδικίας και δε μπορεί να προκύπτει από αποσπασματικές  διεκδικήσεις και δικαστικές προσφυγές. 

Όσο τους αφήνουμε να αμφισβητούν δικαιώματα και κατακτήσεις, τόσο και πιο προκλητικά θα χειροτερεύουν τη ζωή μας.

Να αλλάξει η κατάσταση για το λαό με  συλλογικούς αγώνες και ανατροπή της αντιλαϊκής -αντιασφαλιστικής πολιτικής τους.

Απαίτηση ΤΩΡΑ, μετά και την τρέχουσα αρνητική γνωμοδότηση- εξέλιξη, είναι το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα να διεκδικήσει αγωνιστικά τα εξής:

• Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντεργατικών - ασφαλιστικών νόμων. 
• Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους.  
• Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας και 60 έτη ηλικίας. 
• Καθολικό, Υποχρεωτικό, Δημόσιο Κοινωνικό Ασφαλιστικό Σύστημα. 
• Υπεράσπιση των ελάχιστων δικαιωμάτων που έχουν απομείνει από τη αντιασφαλιστική επίθεση όλων των κυβερνήσεων.

Άμεσα τα Δ.Σ. των ομοσπονδιών (ΔΟΕ- ΟΛΜΕ) και η ΑΔΕΔΥ, μαζί με τις συνταξιοδοτικές οργανώσεις να οργανώσουν ένα πολύμορφο και συνεχή αγώνα για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην αξιοβίωτη ζωή, στη σύνταξη και στην ασφάλιση.